6.

Wczoraj moja szkoła organizowała pielgrzymkę maturzystów do Częstochowy. Ja tam za bardzo za kościołem prawdę mówiąc nie jestem, ale przed maturą chwytam się każdej możliwej opcji, która w jakiś sposób mogłaby mi pomóc. No, bo jak tak dalej pójdzie, to nie zdam matematyki, a do całej reszty nie zostanę dopuszczona. :) Ale kończę temat matury, bo włącza się tu mój pesymizm level max., więc przejdźmy do konkretnej części tematu.
Parę lat temu, kiedy temperatura w wakacje osiągnęła poziom czterdziestu stopni poprzysięgałam sobie, że nigdy, ale to przenigdy nie będę narzekać na zimę. Wczoraj mój zamysł diabli wzięli. Narzekałam tak strasznie, jak jeszcze nigdy w życiu. Ale kto by nie narzekał, podczas gdy potwornie zimny wiatr uderzałby go w twarz z taką siłą, że nie mógłby oddychać? Kto by nie narzekał, gdyby powrót do domu był opóźniony o półtorej godziny? Kto by nie narzekał, kiedy stan cielesny osiągnąłby poziom "full of poop"? (Madżejna - nie byłabym sobą, gdybym o tym nie napisała, musisz mi wybaczyć. ;*).

No, także powodów do narzekania miałam całą masę, zwłaszcza - trzeba to dodać - że jestem człowiekiem ciepłolubnym; temperatura w moim pokoju wynosi plus minus 24 stopnie (a wszystko za sprawą mojego jeża, który w warunkach chłodniejszych po prostu by umarł), więc wczorajszy dzień był dla mnie prawdziwym horrorem. Dramat, horror, science-fiction, jak to zwykła mówić moja wychowawczyni. 

Z reguły najciekawszym elementem każdej wycieczki jest podróż autobusem. Wczorajszy wyjazd zdecydowanie nie był wyjątkiem. Gdyby nie fakt, że za każdym razem, gdy próbowałam zasnąć, dostawałam w łeb z siłą Coriolisa (pozdrawiam Madżejna), wszystko byłoby prawie idealne. :) W tamtych chwilach szczerze doceniłam Fakturkę, z którą siedziałam pierwotnie. No, ale generalnie staram się nie spać w autobusach, ponieważ gdy się budzę, moje plecy są w stanie kruchości, łamliwości i ogólnej trupliwości, więc dobrze się stało!

Jako że wczoraj był piątek, postanowiłam zadać sobie to samo pytanie, które zadawała sobie Sara - "jak po całym tygodniu ciężkiej pracy (czy to fizycznej, czy umysłowej), ludzie mają siłę imprezować?" - i z bólem serca stwierdzam, że również nie jestem w stanie znaleźć odpowiedzi na to pytanie. W piątki padam na łóżko najpóźniej o północy i zasypiam od razu, a obudzić mnie nie jest w stanie nawet jeż tłukący plastikowym kołowrotkiem o szklane terrarium. Huk jest taki, że w momencie kiedy tata zamyka drzwi od mojego pokoju i od swojego pokoju - i tak jeża słyszy.

Może to kwestia tego, że naprawdę potwornie kocham spać i w weekendy jestem w stanie przespać nawet piętnaście godzin?

I czas na fociszki z wczoraj, które z niewiadomych przyczyn naprawdę bardzo, ale to bardzo lubię.

Mózg rozjebany! :)

Tak naprawdę to nie wiem,

co to zdjęcie miało przedstawiać.

I to również.

I to też.

A to już zupełna normalka.

No bo co my możemy robić, jak nie jeść?

Zapomniałabym dodać - jako że raz piszę o mojej blondowłosej koleżance Hell, a raz Madżejna, to co byście się nie pogubili - to ta sama osoba. :)

I może żeby jeszcze poczuć się przez chwilę dobrym człowiekiem, powklejam Wam linki do blogów dziewczyn ze zdjęć - nie krępujcie się, wyrywajcie ile wlezie! :)

Fakturka - {klik}

Hell/Madżejna - {klik}

Leszek - {klik}

PS. Gratulacje. Wygrała pani talon na kurwy i balon.